PARAMARIBO – Het Kabinet van de President heeft instructies doorgeleid naar het Ministerie van Buitenlandse Zaken (BUZA) met betrekking tot de visumplicht, die voor Haïtianen is ingesteld per 15 september. Haïti is een volwaardig lid van de Caricom, maar is het enige land waar staatsburgers een visum nodig hebben om binnen het blok te reizen. Met het instellen van de visumplicht sluit Suriname zich aan bij de overige lidlanden die volgens critici discriminatoir handelen naar Haïtiaanse staatsburgers.

De redactie van Times of Suriname werd van het kastje naar de muur gestuurd bij BUZA voor een reactie daarop. Alle afdelingen schoven het vraagstuk van zich af. Uiteindelijk belandde het op het bord van waarnemend directeur Gladys Relyveld, die ook niet bereikbaar was voor de krant. Via haar secretaresse liet de directeur gisteren weten nog dezelfde dag contact met de redactie te zullen opnemen, hetgeen niet gebeurde. De afdeling Caricom verwees naar het Onderdirectoraat Consulaire Zaken die na een stroeve communicatie verwees naar directeur Relyveld die niet terugbelde, zoals toegezegd.

Gewezen BUZA-minister en regeringswoordvoerder Winston Lackin bevestigt tegenover de krant de vergadering op het kabinet waarbij het besluit werd genomen om van de soepele Toeristenkaart over te stappen naar het strenge visum voor Haïtiaanse staatsburgers. Echter zegt hij dat er is afgesproken dat alle communicatie hieromtrent via BUZA moet plaatsvinden.

Volgens Lackin houdt het vraagstuk over Haïtiaanse reizigers de Caricom al geruime tijd bezig. De meeste landen voeren al jaren een strenge controle uit, terwijl Suriname juist ging voor versoepeling. “Suriname had juist makkelijke regelingen vanwege goede ervaringen met ze en zij zijn deel geworden van arbeidsprocessen in ons land voornamelijk op agrogebied.”

De regeringswoordvoerder zegt dat er notitie is genomen van een diplomatiek schrijven van Frankrijk, waarin het zijn zorgen uitsprak over het grote aantal Haïtianen dat Suriname als springplank gebruikt om in Frans-Guyana en Europa te komen. “Er zijn verschillende modellen gegeven aan BUZA hoe daarmee om te gaan. Ik denk dat BUZA de juiste informatie kan geven”, zegt Lackin…[+]

PARAMARIBO – “Ik heb rustig gesproken met de politie”, zegt assembleelid Mahinder Jogi (VHP). Echter zegt Rachied Doekhie (NDP), ook lid van De Nationale Assemblee (DNA), dat Jogi bijzonder tekeer is gegaan tegen de politie van Saramacca toen hij werd aangesproken over geluidsoverlast. “Jogi ging tekeer tegen de politie van Saramacca. Hij deed als een hond met hondsdolheid. De politie moest hem hardhandig aanpakken. De man moest worden afgevoerd en gekalmeerd met een glas water en een droge beschuit”, zegt Doekhie.

Volgens de NDP’er veroorzaakte de zoon van Jogi geluidsoverlast in Saramacca. De politie ging op het adres, waarna Jogi tekeerging. Hij merkt op dat Jogi in het parlement over allerlei rotzooi schreeuwt. Volgens Doekhie begint Jogi aan te vallen, om te voorkomen dat anderen hem aanvallen. Doekhie zegt dat Jogi in een week twee keer tekeergegaan is tegen de politie. Hij vindt dat dit niet door de beugel kan. “De politie moest ingrijpen en Jogi hardhandig aanpakken. Hij misdraagt zich overal in Saramacca. Wanneer hij zich heeft misdragen, komt hij dekking zoeken bij ministers. Terwijl hij de ministers uitscheldt, gaat hij bij hen dekking zoeken.” Doekhie vindt dat het gedrag van de VHP’er kan worden beschreven als dat van een reptiel. “Een sapakara wanneer die verse eieren wil eten, dan gaat hij helemaal platliggen op de buik, zodat de kippen hem niet zien. Dan slaat hij zijn slag. Dat is Jogi”, aldus Doekhie.

Jogi zegt dat het absoluut niet klopt dat hij is tekeergegaan tegen de politie van Saramacca. Hij zou slechts aan de politie hebben gezegd dat zoveel mensen geluidsoverlast veroorzaken. Hij vroeg zich af wat voor hinder het kan geven als iemand muziek in een zaal afspeelt. “Willen jullie hebben dat de kinderen op straat hangen en dat ze drugs gaan verkopen?”, vroeg Jogi aan de politie.Jogi benadrukt dat hij heel rustig heeft gesproken met de politie. “Ik ken mijn plaats. Ik ben toevallig vandaag een parlementariër, maar morgen ben ik niets. Ik ben een heel eenvoudig mens.” ...[+]