CANBERRA - Australië kampt al jaren met een plaag van reuzenpadden. Wetenschappers hebben nu iets ontwikkeld om die te bestrijden: een genetisch gemodificeerde...
kannibaal die maar één ding wil: zijn soortgenoten opeten.
Ze onderstrepen dat hun ontdekking geen ‘Frankenstein-pad’ is. Er is namelijk geen sprake van het kruisen van genen van verschillende soorten – transgenetica – maar simpelweg van het verstoren van een gen dat al in hun DNA aanwezig is, zeggen ze tegen de Britse krant The Guardian.
De overvloed aan reuzenpadden in Australië is wel het gevolg van een mislukt experiment. Ze kwamen oorspronkelijk niet in het land voor, maar werden in 1935 vanuit Zuid-Amerika geïntroduceerd om te voorkomen dat kevers de suikerrietoogsten verwoestten. Als biologisch bestrijdingsmiddel was het een mislukking, maar als invasieve soort een ‘succes’: er zijn er nu meer dan 200 miljoen.
Omdat ze giftig zijn, laten hagedissen, slangen en zoetwaterkrokodillen ze met rust. Natuurlijke vijanden, die ze in Zuid-Amerika wel hadden, zoals parasieten, ontbreken in Australië. De grootste bedreiging voor de reuzenpad is nu alleen nog maar de reuzenpad zelf.
“Als jij een kikkervisje bent en er komt een vrouwtjespad langs die 20.000 eitjes in je vijvertje legt, dan zullen er 20.000 hongerige monden zijn die allemaal precies hetzelfde proberen te eten als jij nodig hebt”, zegt evolutionair bioloog en ecoloog Rick Shine aan The Guardian.
Daarom zijn die kikkervisjes begonnen de eitjes zelf op te eten. “De padden hebben zich tijdens hun invasie in Australië ontwikkeld tot vraatzuchtige kannibalen”, aldus Shine. En dat bracht hem op een idee: Kikkervisjes produceren die niet in padden kunnen veranderen.
“We noemen ze ‘Peter Pan’-kikkervisjes, naar de jongen uit het sprookje die nooit volwassen werd”, schreef hij op de website die aan het onderzoek is gewijd. “De volgende stap was om te controleren of de Peter Pans kannibalen zijn, net als gewone paddenkikkervisjes.”
“Tot onze vreugde zijn het superkannibalen – ze eten ongeveer vier keer zoveel eieren als een gewoon kikkervisje. En nog beter: het zijn erg kieskeurige eters. Onze Peter Pans zijn veel meer geïnteresseerd in het eten van de eieren van hun eigen soort dan in die van inheemse kikkers.” (HLN/AFP)