een man wier leven in het teken stond van toewijding aan zijn volk. Met hem verliezen wij niet alleen een gewezen president, oud- en erevoorzitter van de NPS; wij verliezen een moreel kompas, een ware staatsman en een van de laatste politici van een zeldzame soort.

In zijn leven zei ik het vaak, en zijn presidentschap was er de ultieme bevestiging van: Suriname was niet ready voor Vene, maar Vene wel voor Suriname. Hij was zijn tijd ver vooruit. Een intellectueel en een democraat in hart en nieren, wiens integriteit en visie soms een te zware opgave leken voor de politieke realiteit. Toch gaf hij nooit op.

Hij was de president die tot in de kleine uurtjes doorwerkte voor land en volk. Zijn toewijding was legendarisch. Hij straalde een vanzelfsprekend gezag uit, niet door machtsvertoon, maar door de kracht van zijn argumenten, zijn onberispelijke houding en zijn oprechte respect voor iedereen, jong en oud. Hij was een pedagoog in de politiek. Voor velen van ons die de eer hadden hem van dichtbij mee te maken, was hij een leermeester. Zijn openheid en zijn onwrikbare optimisme – zijn “positieve push” – waren een inspiratie.

Als President leidde hij ons land door een van de meest cruciale periodes. Zijn leiderschap was er een van verzoening en het zorgvuldig terugleiden van onze jonge democratie naar het pad van de rechtsstaat. Zijn nalatenschap is niet uit te drukken in stenen gebouwen, maar in de onzichtbare fundamenten van stabiliteit en hoop die hij herstelde. Vandaag zijn onze harten zwaar. We zijn aangeslagen door het besef dat zijn wijze en kalmerende aanwezigheid er niet meer is. Maar in die droefheid klinkt ook een diepe dankbaarheid. Wij gunnen hem de rust die hij zo rijkelijk verdient. Rust in vrede, president Venetiaan. Uw leven was een geschenk voor Suriname. Grantangi! ( Districtscommissaris Ernesto Muller)