eerste pauselijke brief van Leo XIV. De brief is gericht aan alle rooms-katholieken. En ook een beetje aan de rest van de wereld, want velen willen na vijf maanden graag weten wat voor boodschap Leo verkondigt en wat voor paus hij wil zijn.

 Officieel is het een apostolische exhortatie. Dat is een persoonlijke aanmoediging van de paus om mensen vanuit hun geloof bewuster te laten handelen rond een bepaald thema. Dat thema is de liefde voor de armen. Daarmee plaatst Leo XIV zich nadrukkelijk in de lijn van zijn voorganger Franciscus, die tijdens zijn ruim twaalfjarig pausschap voortdurend opkwam voor mensen die in deze wereld niets hebben en in de verdrukking zitten.

Om precies te zijn voltooit Leo XIV het werk van zijn voorganger, want het overgrote deel van deze brief was al geschreven door Franciscus, die ook de titel koos. In 2024 had de Argentijnse paus zijn, naar we nu weten laatste, encycliek gepubliceerd onder de titel Dilexit nos (Hij heeft ons liefgehad). Die ging over de menselijke en de goddelijke liefde van Christus en had als encycliek meer gewicht. Met de publicatie ervan is het werk van Franciscus voltooid en neemt Leo XIV met beide handen het roer over.

Dat pausen een document van hun voorganger afmaken en publiceren, is overigens niet nieuw. De eerste encycliek van paus Franciscus was eigenlijk geschreven door zijn voorganger Benedictus XVI, al voegde de Argentijnse paus wel een aantal eigen opmerkingen toe. Datzelfde doet Leo XIV in deze brief ook. Zo laat hij de publicatie vergezellen door een handgeschreven briefje in het Engels om de bisschoppen op te roepen de armen te helpen. Het zijn immers de bisschoppen die in eerste instantie de inhoud moeten implementeren in hun lokale kerken. Die inhoud is in feite kort en kernachtig: zorg voor de armen is de centrale boodschap van het evangelie.

In de brief geeft Leo een lange reeks voorbeelden van hoe mensen van de Kerk zich door de eeuwen heen hebben ingezet om praktische naastenliefde te bevorderen. Van heiligen tot pausen. Van het Tweede Vaticaans Concilie, een vergadering om de Kerk in de pas met de moderne tijd te brengen, tot en met Johannes Paulus II, Benedictus XVI en natuurlijk Franciscus. Bij zijn verkiezing in 2013 verklaarde de Argentijnse paus immers dat hij een "arme Kerk voor de armen" wenste.

De toon van de brief wordt indringender wanneer de achterliggende oorzaken van de armoede en sociale ongelijkheid worden besproken. Leo onderschrijft het concept van Franciscus dat door de zucht naar materiële rijkdom uitbuiting en ongelijkheid alleen maar groeien. De armen betalen in wezen de welvaart van de rijke landen.

Verwijzend naar teksten van Franciscus spreekt Leo XIV de wens uit dat er meer politici moeten komen om de structurele oorzaken van armoede middels een authentieke dialoog aan te pakken. Om een einde te maken aan de "dictatuur van een dodelijke economie" die ervoor zorgt dat velen armer worden ten behoeve van een steeds kleiner wordende groep rijken. Een markteconomie zonder regels en financiële speculatie vormen de oorzaak van alle ongelijkheid, de verwoesting van het milieu en een aantasting van de menselijke waardigheid, aldus Leo. (NOS)