PARAMARIBO – Terwijl op 9 augustus wereldwijd de Internationale Dag van de Inheemse Volkeren wordt herdacht, ligt de focus in Suriname scherp op een jarenlang slepende kwestie:...
het ontbreken van wettelijke erkenning van de grondenrechten van inheemse volken. De Vereniging van Inheemse Dorpshoofden in Suriname (VIDS), grijpt deze dag aan om de urgentie van deze fundamentele rechten opnieuw op de agenda te zetten.
“Wij zijn de oorspronkelijke bewoners van dit land. Grondenrechten zijn voor ons geen symboliek of traditie, maar een kwestie van overleven,” stelt Selowin Alamijawari, ondervoorzitter van de VIDS en kapitein van Langamankondre in Galibi. Volgens hem biedt de Dag der Inheemsen geen reden tot feest, maar is het bij uitstek een moment van bezinning. “We vragen niet om extra’s, maar om wat ons toebehoort.”
Sinds 2006 is 9 augustus in Suriname een nationale feestdag, maar voor veel inheemse gemeenschappen voelt het nog altijd als een ‘onaf verhaal’. Ondanks jarenlange inspanningen, dialogen en uitspraken van internationale mensenrechtenorganisaties blijft daadwerkelijke wetgeving uit. “De strijd voor collectieve grondenrechten is niet iets van gisteren. We voeren dit gevecht al decennialang, maar wettelijke erkenning laat op zich wachten,” zegt Alamijawari.
Op de dag zelf organiseert VIDS een centrale viering in de Palmentuin, inclusief een lezing over de rechten en positie van inheemse volken. Tegelijkertijd vinden in diverse dorpen culturele en educatieve activiteiten plaats. Niet ter vermaak, maar om bewustzijn te creëren onder jong en oud. “Onze jongeren moeten hun cultuur, taal en geschiedenis kennen. Alleen zo kunnen zij straks opkomen voor hun rechten en onze identiteit beschermen,” aldus Alamijawari, die zelf de Kali’na-taal machtig is en zich inzet voor taalbehoud.
De roep om partnerschap en dialoog klinkt krachtig. VIDS wil niet blijven praten tegen een muur, maar roept de regering op om een wettelijk kader te scheppen waarin collectieve rechten verankerd zijn. “We willen samenwerken aan een duurzame toekomst voor alle Surinamers, maar dat begint bij wederzijds respect en juridische zekerheid over onze voorouderlijke gronden.”
Alamijawari besluit met een duidelijke boodschap: “Wij zoeken geen conflict, wij zoeken rechtvaardigheid. Het is tijd dat deze regering het verschil maakt. Onze gronden zijn de basis van ons bestaan – zonder erkenning daarvan is er geen toekomst.”