
Ruud Gullit spreekt in de ESPN-documentaire Op zoek naar Maradona vol bewondering over Diego Maradona. De Argentijnse superster kende op voetbalgebied geniale kanten, maar dat ging gepaard met tragische momenten buiten het veld.

Gullit herinnert zich een duel tussen AC Milan en Napoli, de ploeg waar Maradona destijds voor speelde. Napoli-teamgenoot Alemão wilde zichzelf laten wisselen. “Toen had je Diego moeten horen”, vertelt Gullit. “Lafaard!” Laffe klootzak! Hij schold hem helemaal stijf. Diego ging altijd voorop in de strijd. Altijd. “Hij vocht voor zijn ploeggenoten, maar je moest niet met hem sollen.” Tijdens warm-ups stonden spelers stil om te kijken hoe De Argentijn in zijn eentje de bal achteloos omhoog hield. “Zelfs op zijn schouders.” “We stonden met open mond te kijken.”
Gullit zag ook de kwetsbare kant van de wereldvoetballer. De twee spraken elkaar buiten het veld. “Hij was zo lief, zo hartelijk.” Maar mensen maakten misbruik van hem. Hij was te goed voor de wereld om hem heen.” Dat brak de Argentijn op volgens Gullit. Maradona zat soms urenlang in de auto alleen, rijdend van Napels naar Rome, om te ontsnappen aan de chaos. “Geen fans, geen fotografen.” Dat vond hij een verademing. Dat is toch zielig? “De druk was zó groot, dat hij uiteindelijk cocaïne ging gebruiken, als een manier om te ontsnappen.”
Het laatste contact tussen de twee was in 2017. “Hij deed vrolijk, maar ik zag de triestheid in zijn ogen.” “Het ging al slecht met hem.” Toen Maradona in november 2020 overleed, kwam dat hard binnen bij Gullit. “Hij had de dood vaker in de ogen gekeken, maar dit kwam toch als een shock.” Ik had hem zo graag een zorgelozer leven gegund. “Hoe iedereen altijd iets van hem wilde, ik krijg daar nog steeds pijn van in mijn buik.” (VP)

