Vanmorgen al vroeg volgden de reacties op haar telefoon van familie en vrienden uit het land. Ook de tv staat inmiddels weer aan. "Je hart ligt nog steeds daar", zegt Ostapchuk-Maat, die 20 jaar geleden voor studie naar Nederland kwam en hier bleef voor de liefde. "Je leeft mee met iedereen die doodmoe is van de oorlog, van de sirenes, van het mensenverlies, van slapen in schuilkelders en parkeergarages." Pijnlijk vond ze dan ook zaterdag de hartelijke ontvangst in Alaska. De rode loper die Trump voor Poetin uitrolde is voor haar doordrenkt in Oekraïens bloed. Een Russische pr-overwinning om wanhopig van te worden. Vanmorgen is ze hoopvoller gestemd. Concrete uitkomsten mogen er nog niet zijn, ze is opgelucht dat Trump niet blijft hangen in Russische retoriek en Zelensky niet dwong een ongunstig vredesakkoord te tekenen bij het kruisje. "Ik was bang dat Zelenksy zou worden gedwongen om land af te staan. Dat wil niemand in Oekraïne. Bijna iedereen weigert een centimeter aan Poetin af te staan, omdat daar heel veel om gevochten is." (NOS)