Tijdens de viering van het 350-jarig bestaan van het gebedshuis bad de Joodse gemeenschap voor de staat Israël, het leger, de gegijzelden én voor het Koninklijke Huis. De koning vertrok geen spier. Ja, de koning grinnikte af en toe om een grapje tijdens een toespraak en applaudisseerde na afloop beleefd, maar aan het gezicht van de koning was verder niets te zien. Ook niet wat hij dacht toen werd gebeden voor het ‘zegenen’ van het Israëlische leger en de veiligheidstroepen ‘die waken over Israel en de steden van onze God’. Dat gebied reikt volgens het gebed van ‘de grens van Libanon tot aan de woestijn van Egypte, van de Grote Zee tot aan de Jordaanvallei’, oftewel: heel Israël, inclusief de Palestijnse gebieden.