In dit bijna afgelopen jubeljaar stond deze gedachte centraal en hebben we het hele jaar door benadrukt dat hoop niet teleurstelt. Op kerstnacht klinkt de boodschap: “Vrede op aarde aan alle mensen van goede wil.” Deze hoopvolle boodschap willen we ook vandaag in het hart dragen, te midden van alles wat Suriname doormaakt. Want net als zij in het verre Bethlehem, ervaren ook wij momenten van onzekerheid, maar ook van hoop en een nieuw begin”, zegt Karel Choennie bisschop van Paramaribo in zijn Kerstpreek.

Reflectie op het verleden: onze weg naar vandaag

We staan vandaag niet zomaar waar we zijn. We dragen samen een geschiedenis die soms pijnlijk was, maar ook vol kracht en doorzettingsvermogen. Ons volk heeft getoond een veerkrachtig volk te zijn dat iedere tegenslag te boven weet te komen gedreven door de hoop die God in ons hart heeft geplant. De geboorte van Jezus, in feite de geboorte van elk kind is een teken dat er een nieuw begin gemaakt kan worden.

Het slavernijverleden en de contractarbeid zijn diepe wonden in het Surinaamse hart. Vele van onze voorouders kwamen onder dwang of valse voorwendsels naar deze grond, en hun verhalen van lijden én van hoop mogen we nooit vergeten. Juist in deze tijd van het jaar worden we geroepen om stil te staan bij hun strijd voor vrijheid en waardigheid. We gedenken en eren hen, maar we laten ons niet vasthouden door bitterheid. Zoals het kind in de kribbe een nieuw begin aankondigt, zo mogen en móeten wij steeds opnieuw kiezen voor liefde en verzoening.

En dan is er de koloniale periode, een tijd waarin het Surinaams bewustzijn werd onderdrukt door westerse culturele invloeden, maar ook een die gekenmerkt werd door een strijd om erkenning en rechtvaardigheid. Die geschiedenis heeft ons geleerd om ondanks verschillen samen een weg te zoeken. Ook het 8-decemberstrafproces herinnert ons eraan dat rechtvaardigheid en waarheid essentieel zijn voor een gezonde samenleving. De littekens uit het verleden kunnen en worden niet zomaar uitgewist, maar samen met Gods genade mogen ze helen, zodat ze bronnen van kracht worden in plaats van verdeeldheid.

Viering van mijlpalen: een volk dat opstaat

Geliefden, laten we niet vergeten wat we samen bereikt hebben. In 1975 vierden wij onze onafhankelijkheid: een historisch moment waarop Suriname koos voor zijn eigen weg. Onafhankelijkheid was geen eindpunt, maar een nieuw begin – een kans om samen het land op te bouwen en onze eigen toekomst vorm te geven. We kijken terug op deze mijlpaal met dankbaarheid en trots, maar ook met het besef dat de weg naar echte vrijheid verantwoordelijkheid vraagt van een ieder van ons. We beseffen dat we vele dwaalwegen zijn opgegaan. De democratische rechtstaat werd zwaar bedreigd en op een gegeven moment waren we moreel en financieel bankroet. Ons geld had geen waarde en vanuit een nuloptie moesten wij helemaal opnieuw beginnen. We kenden perioden van moeizame opbouw en snelle afbraak. En tóch gaven we moed niet op en bleef de hoop ons voortduwen naar een meer rechtvaardige samenleving.

En wat een teken van hoop en groei hebben we dit jaar gezien met de verkiezing van de eerste vrouwelijke president van ons land! Het is een historisch moment dat laat zien hoe onze samenleving verandert, hoe er nieuwe stemmen en perspectieven doorklinken in het bestuur van het land. Dat een vrouw nu aan het hoofd staat, is een bemoediging voor alle jonge meisjes, voor iedere vrouw, voor iedereen die gelooft dat dromen werkelijkheid kunnen worden. Moge haar leiderschap ons allen inspireren om verder te kijken dan oude grenzen en samen een rechtvaardiger Suriname te bouwen.

Bezoek van de koning: symboliek en nationale eenheid

Dit jaar mochten wij ook het Nederlandse koningspaar ontvangen. Sommigen zullen zich afvragen: wat betekent dat voor ons? Het betekent dat we het kunnen zien als een gebaar van erkenning, als een kans om het verleden te erkennen en samen vooruit te kijken. Het bezoek nodigt ons uit tot nationale eenheid, tot dialoog en verzoening. Het herinnert ons eraan dat Suriname een land is waarin verschillende culturen, tradities en geloven samenkomen – en juist daarin schuilt onze kracht.

Toekomstperspectief: hoop en verantwoordelijkheid

Als we vooruitkijken, zien we grote veranderingen op ons afkomen. Er wordt veel gesproken over de verwachte olie- en gasrijkdommen die in 2028 Suriname binnen zullen stromen. Dat nieuws brengt hoop op economische vooruitgang en nieuwe mogelijkheden voor ons allen. We dromen van betere scholen, toegankelijke gezondheidszorg en banen voor onze kinderen. Maar met rijkdom komt ook verantwoordelijkheid. De vraag aan ons allen is: hoe gaan we deze zegen inzetten voor het welzijn van heel het volk? Maken we keuzes waarin gerechtigheid, eerlijkheid en zorg voor de ander centraal staan? Of laten we ons verdelen door eigenbelang?

“Zoals de wijzen uit het oosten geschenken brachten voor het Christuskind, zo worden ook wij uitgenodigd om onze gaven – onze talenten, tijd, en middelen – te delen met elkaar. Niet alleen om onze eigen schuren te vullen, maar om samen een samenleving op te bouwen waarin niemand vergeten wordt”, aldus Choennie.