PARAMARIBO – Ruim twintig zittende parlementariërs die in de afgelopen vijf jaar lid waren van De Na-tionale Assemblee (DNA), keren volgens de voorlopige verkiezingsuitslagen opnieuw terug, ...
ondanks dat zij elk minder dan 500 stemmen behaalden of zelfs de kiesdeler niet hebben gehaald. Deze uitkomst zorgt voor forse kritiek en onvrede in de samenleving. Veel burgers geven aan teleurgesteld te zijn dat kandidaten die zij bewust géén stem gaven, tóch opnieuw het parlement binnenkomen.
De herverkiezing van deze parlementariërs is mogelijk door het huidige kiesstelsel, waarbij de volgorde op de partijlijst en de verdeling van zetels zwaarder wegen dan het individueel aantal behaalde stemmen per kandidaat. Hoewel het systeem juridisch correct is, roept het morele en democratische vragen op. Het volk spreekt zich uit, maar krijgt toch politici terug die het overduidelijk niet meer wil, klinkt het in kritische reacties.
Een blik op de cijfers toont het probleem scherp. Bij de VHP keren naar alle waarschijnlijkheid onder anderen Cedric van Samson (441 stemmen), Harriet Ramdien (139), Chiangru Wang (379), Cheryl Dijksteel (234) en Roy Mohan (464) terug. Bij de NDP worden zelfs Melvin Bouva (306), Rabin Parmessar (268), Jennifer Vreedzaam (189) en Claudie Sabajo (392) opnieuw toegelaten tot het parlement. Ook ABOP’er Edgar Sampie (401) en NPS’er Ivanildo Plein (401) keren mogelijk terug in de DNA. Het gaat allemaal om parlementariërs die landelijk individueel nog geen 500 stemmen wisten te behalen.
Daarnaast is er een groep parlementariërs die eveneens zal terugkeren voor de komende vijf jaar en – hoewel zij meer stemmen kregen dan de eerdergenoemden – nog steeds onder de geschatte kiesdeler van ruim 5.300 stemmen zijn gebleven. Dit zijn onder anderen Patricia Etnel (3.467), Mahinder Jogi (3.075), Jayant Lalbiharie (2.797), Ronnie Asabina (2.379), Asiskoemar Gajadien (1.251), Dev Sharman (2.034) en Kishan Ramsukul (828).
Zowel de parlementariërs met minder dan 500 stemmen als die met enkele duizenden stemmen maar onder de kiesdeler, worden dankzij hun hoge plaats op de partijlijst automatisch meegetrokken naar het parlement, omdat stemmen op basis van de kiesdeler aan hen zullen worden toegewezen. Zonder die strategische positie op de lijst zouden zij geen zetel hebben behaald. Het is schrijnend dat politici met minder dan tien procent van de kiesdeler zitting nemen in de hoogste volksvertegenwoordiging.
Voor veel burgers is het dan ook onverteerbaar dat hun stem weinig invloed lijkt te hebben op de uiteindelijke zetelverdeling. Politieke analisten wijzen erop dat het huidige kiesstelsel dringend aan hervorming toe is. Het systeem maakt het mogelijk dat kandidaten met minimale steun toch macht krijgen, terwijl anderen met aanzienlijk meer stemmen buiten de boot vallen. Voorlopig zal het volk zich echter te moeten schikken in een DNA waarin een aanzienlijk deel van de leden niet op eigen kracht boven de 500 stemmen uitkwam.