Hij benadrukt dat de ophef die hierover is ontstaan, niet nodig is, omdat het gaat om een regulier politiek proces waarin partijen hun kandidaten naar voren brengen.

 Rusland bevestigde tegenover journalisten op de persconferentie voor aanvang van de Raad van Ministersvergadering dat de naam van Fernald inderdaad door de NPS is genoemd, maar temperde de verwachtingen. “Laten we duidelijk zijn: het blijven nominaties. Het is een normaal proces dat verschillende politieke partijen hun voordrachten doen. Die voordrachten worden vervolgens gebundeld en in de daarvoor bestemde structuren besproken. Uiteindelijk gaat het proces verder en zal blijken wie daadwerkelijk benoemd wordt”, zei hij.

 De discussie werd aangewakkerd nadat minister Melvin Bouva, tijdens een missie in Guyana aangaf dat hij al had gehoord dat de naam van Fernald circuleerde. Volgens Bouva zou dit voor verwarring zorgen, omdat het lijkt alsof er al beslissingen zijn genomen, terwijl de formele procedures nog lopen. Rusland wuift die kritiek weg. “Ik heb helemaal geen boodschap aan dergelijke opmerkingen. Niets is ongelukkig aan dit proces. Wat gebeurt, is dat partijen hun voordrachten doen. Dat is in een coalitie normaal”, aldus de vicepresident.

 Volgens Rusland ligt zijn verantwoordelijkheid als partijleider bij het zorgvuldig bespreken van de voordrachten binnen de structuren van de NPS. “Indien er informatie nodig is, deel ik die altijd met mijn structuren. Dat is mijn verplichting en daar wijk ik niet van af. Maar nogmaals: het gaat om nominaties, en nominaties betekenen niet dat iemand al benoemd is.”

 Met deze uitleg probeert Rusland de onrust rondom de mogelijke benoeming van Fernald te sussen. Hij stelt dat de politieke dynamiek binnen de coalitie vraagt om geduld en zorgvuldigheid. “We bevinden ons in een politieke constellatie. Het is een proces waarin meerdere partijen hun stem laten horen, en dat vraagt om afstemming,” zei hij.

 De uiteindelijke beslissing over de invulling van de ambassadeursposities ligt volgens de vicepresident niet bij één partij, maar bij de gezamenlijke regering. Daarmee lijkt Rusland te willen onderstrepen dat er geen sprake is van willekeur of politieke bevoordeling, maar van een gezamenlijke aanpak. Wie uiteindelijk als ambassadeur wordt benoemd, blijft voorlopig onduidelijk.