
OEKRAINE – "Mijn voormalige commandant mocht me niet en stuurde me op zelfmoordmissies, maar ik kwam altijd terug. Toen deserteerde ik", zei de Oekraïense militair Jevgen (38) dit jaar tegen de Duitse omroep DW. Hij ging uiteindelijk terug het leger in, maar dat doet lang niet iedereen.

Het aantal strafzaken in Oekraïne tegen afwezige militairen is fors gestegen, komt naar voren uit cijfers van het Openbaar Ministerie in het land. De statistieken over afwezigheid zijn niet heel secuur, maar wijzen op een groeiend gevaar voor Oekraïne. Militairen aan het front zien desertie als een van de grootste uitdagingen om de strijd vol te houden, vertellen ze aan de NOS.
Tot en met oktober dit jaar zijn 21.600 strafzaken wegens desertie geregistreerd en zijn 162.500 onderzoeken gestart naar militairen die zonder toestemming afwezig waren. Het gaat om mensen zoals Jevgen, die in principe nog wel willen terugkeren. Ter vergelijking: over heel vorig jaar werden 23.300 desertiestrafzaken geregistreerd en 67.800 onderzoeken naar militairen die zonder toestemming afwezig waren. Die tweede categorie is in twee jaar tijd explosief gestegen. Vorig jaar kwam Kyiv daarom met een tijdelijke regeling: overtreders kregen geen straf als ze terugkeerden op hun post.
Jevgen bleef anderhalve maand zoek. "Ik childe een beetje, want ik had al jaren geen vakantie gehad", vertelde hij in april aan DW. De man uit Marioepol had tien jaar op rij tegen het Russische leger gevochten. "De oorlog had me verwoest." Uiteindelijk meldde hij zich bij de militaire politie en kwam hij bij een andere brigade terecht.
Het is gissen in hoeveel van de vele tienduizenden zaken de bewuste militair later de wapens weer heeft opgepakt. Volgens kenners zitten in de statistieken dubbeltellingen, bijvoorbeeld van mensen die vaker afwezig zijn geweest. Maar er kunnen ook meer zaken zijn dan de statistieken laten zien. Een Oekraïense commandant zei onlangs dat er juist meer militairen gevlucht zijn, maar dat het vaak niet wordt geregistreerd.
"Ongeacht hoeveel het er precies zijn, het belangrijkste is de trend", zegt Ian Proud. Hij is verbonden aan de Amerikaanse denktank Quincy Institute for Responsible Statecraft, werkte jarenlang als Britse diplomaat in Rusland en volgt de oorlog in Oekraïne op de voet. Proud ziet een verband met de groeiende weerstand onder burgers tegen de zogenoemde 'busificatie'. Dat is de hardhandige manier waarop dienstplichtige Oekraïners worden geronseld.
Op sociale media gaan talloze beelden rond, aangewakkerd door pro-Russische kanalen, van Oekraïense mannen die van de straat worden geplukt. Soms worden ze geslagen en met busjes afgevoerd. Op andere filmpjes komen omstanders ertegen in actie. (NOS)

