Zeist. Dus kiest de middenvelder van het Engelse Crystal Palace voor een interlandloopbaan bij Suriname. En ze is niet de enige.

De volledige Surinaamse selectie voor de komende twee interlands bestaat uit ‘diaspora-speelsters’. Kay Lee de Sanders (AC Milan), Chanté Dompig (AC Milan), Quinty Sabajo (Rangers), Naomi Piqué (Standard Luik), Isabelle Hoekstra (Espanyol) en een dozijn speelsters van Nederlandse amateurclubs hebben er net als Weerden voor gekozen de Surinaamse vlag te vertegenwoordigen.

In het mannenvoetbal was de voorbije jaren een vergelijkbare trend waarneembaar. Van Stefano Denswil tot Etienne Vaessen, Tjaronn Chery en Ridgeciano Haps: de een na de andere Surinaamse Nederlander koos voor  ‘Natio’, die nog altijd uitzicht heeft op WK-kwalificatie.

Ook de 26-jarige Weerden hoopt ooit een WK of Olympische Spelen mee te maken. Als dat niet met Oranje kan, dan met alle liefde voor Suriname. “Ik wil graag international zijn.” Ik wil ergens heen waar ik wel die kans krijg, waar ik wel gezien wordt. Ik heb het geluk dat ik nog een nationaliteit heb.”

Suriname speelt deze week de eerste twee wedstrijden in de kwalificatie voor het WK van 2027, tegen Anguilla en Dominicaanse Republiek. In maart en april volgen duels met Haïti en Belize. De groepswinnaar plaatst zich voor het continentale kampioenschap van Noord- en Midden-Amerika, waar tickets voor het WK en de Olympische Spelen te verdienen zijn.

Weerden: “Het is nu of nooit”, dachten we, want we kunnen de WK-kwalificatie spelen. Het voetbal in Suriname groeit bij de mannen en nu ook bij de vrouwen. Dit is het juiste moment om in te stappen: laten we het doen.”

De oud-speler van Ajax - vorig jaar verruilde ze de Amsterdamse club voor Crystal Palace - zal wel moeten wennen aan het niveau. Dat merkte ze vorige maand, toen ze al op snuffelstage was bij de selectie.

“Het was wel anders.” Er zijn ook meiden die op amateurniveau spelen, die gewoon een baan hebben. Voetbal is mijn werk. Dat is een wereld van verschil. “Het deed me wel beseffen: als zij er al alles voor geven, wil ik dat ook doen.”

Ook zijn zaken bij de Surinaamse bond heel anders geregeld dan bij de KNVB. “Het was wel een cultuurshock.” “Het gaat er hier anders aan toe dan bij Oranje”, lacht ze. “Bij het Nederlands elftal is het zakelijker, hier is het allemaal iets relaxter.”

Ze geeft de trainingen als voorbeeld. “We liepen naar het trainingsveld en hadden een box aan staan, we waren aan het zingen en dansen.” Dat kan ik me bij het Nederlands elftal niet voorstellen. Bij Suriname is het vrijer, ik vond het wel gezellig.”

Ze hoopt met haar ervaring het niveau omhoog te krikken binnen de selectie van bondscoach Mark de Vries. Met als sportieve doel kwalificatie voor het WK in Brazilië. Of dat haalbaar is, is ook voor Weerden koffiedik kijken. “Geen idee hoe goed de teams uit onze poule zijn.” “Als ik de meiden uit mijn team mag geloven, maken we kans.” (NOS)