In deze buurt hebben veel mensen televisie, dankzij China. Uit één van de hui-zen knalt het geluid van een kungfu-film. Op de bank zitten Zambiaanse broer en zus Sylvester en Claire. Voor nog geen drie euro per maand kunnen ze genie-ten van allerlei drama's, films en nieuws veelal rechtstreeks uit Peking.

"We zijn blij met zoveel zenders", vertelt de 17-jarige Sylvester. "Veel mensen kunnen zich geen tv-abonnement veroorloven. Dit is een betaalbare optie om toch te kunnen kijken." Deze broer en zus zijn niet de enigen in Afrika die naar Chinese televisie kijken. Het Chinese bedrijf StarTimes biedt digitale televisie aan in zestien Afrikaanse landen. In Zambia opereren ze onder de naam Top-Star.

Het Chinese mediabedrijf is sinds 2008 uitgegroeid tot één van de grootste aanbieders van digitale televisie in Sub-Sahara Afrika. Deels door tienduizen-den gratis schotels uit te delen en deels door overeenkomsten te sluiten met lo-kale publieke omroepen om hun bereik te vergroten. Voor China is het een ma-nier om soft power uit te rollen in een strategisch belangrijke regio. Afrika is immers het continent waar de grondstoffen van de toekomst vandaan moeten komen. En in landen zoals Zambia, rijk aan mijnen, is het handig dat er een po-sitief beeld bestaat van China. Die Chinese soft power in Afrika is een voor-beeld van een bredere, mondiale machtsverschuiving. Waar vroeger vooral het Westen wereldwijd de nieuwsagenda bepaalde, verandert dat nu in rap tempo.

Decennialang was de Britse BBC overal ter wereld te horen en te zien, een van-zelfsprekend overblijfsel van het ooit machtige Britse wereldrijk. Nog steeds bereikt de BBC wekelijks een half miljard mensen via radio, televisie en online. Maar in de afgelopen vijftien jaar is het budget van die omroep de facto met zo'n 40 procent gekrompen. Vooral de World Service, het internationale kanaal dat uitzendt in meerdere talen, kreeg harde klappen. Door die bezuinigingen zou de BBC wereldwijd miljoenen kijkers en luisteraars zijn kwijtgeraakt." (NOS/Xinhua News Agency)