meter. De Amerikaan snelde in de finale naar een indrukwekkende 19,52 seconden en evenaarde daarmee het record van de Jamaicaanse sprintlegende.

Zijn landgenoot Kenny Bednarek pakte zilver in 19,58 seconden, terwijl de Jamaicaan Bryan Levell met 19,64 seconden brons veroverde. Olympisch kampioen Letsile Tebogo uit Botswana greep nipt naast het podium: met 19,65 seconden eindigde hij als vierde. De Brit Zharnel Hughes, geboren op Anguilla, was met 19,78 seconden de enige andere sprinter onder de 20 seconden en werd vijfde.

Lyles had zich al vroeg onderscheiden door in de halve finales de snelste tijd ooit op een WK-semi te lopen: 19,51 seconden. In de finale startte hij in baan zes, ingeklemd tussen topfavorieten Tebogo, Levell en Bednarek. Zijn entree in het overvolle Nationaal Stadion was, zoals van hem verwacht, groots: met geheven armen en een oerkreet stal hij de show, in schril contrast met de ingetogen opkomst van zijn rivalen.

Hoewel zijn start niet zijn sterkste punt is en hij aanvankelijk terrein moest prijsgeven, zette Lyles op de bocht zijn klasse tentoon. Met een machtige eindsprint in het laatste rechte stuk stormde hij van de vierde naar de eerste plaats. Bij het passeren van de finish brulde hij het uit en stak vier vingers in de lucht – symbool voor zijn vier wereldtitels.

Direct na zijn overwinning zocht hij in de tribunes zijn moeder, Keisha Caine Bishop, op om het historische moment te delen. Met zijn vierde titel op rij bevestigt Lyles opnieuw zijn status als de onbetwiste koning van de 200 meter, in een nummer dat hij zelf zijn “bread and butter” noemt. (FS)