Tijdens een bijeenkomst van de Pan-Amerikaanse Gezondheidsorganisatie (PAHO) sprak minister van Volksgezondheid, Welzijn en Arbeid, André Misiekaba, zijn waardering uit voor de regionale samenwerking en benadrukte hij de noodzaak van gezamenlijke inspanningen om toegang tot betaalbare gezondheidstechnologieën te waarborgen.

 De erkenning betekent dat Suriname het eerste land in het Amazonegebied is dat malaria volledig heeft uitgeroeid. Rond 2000 registreerde Suriname nog jaarlijks circa 15.000 malariagevallen, waarmee het een van de zwaarst getroffen landen in de Amerika’s was, gemeten naar bevolkingsgrootte. Met deze officiële erkenning schrijft het land geschiedenis in de volksgezondheid en biedt het een voorbeeld voor de regio.

In zijn toespraak gaf minister Misiekaba aan dat de uitdagingen rondom de betaalbaarheid van essentiële medicijnen en innovatieve therapieën nog steeds groot zijn, vooral in kleine economieën zoals Suriname. “De stijgende kosten van geneesmiddelen en diagnostiek beperken onze mogelijkheden om duurzame zorg te garanderen voor de mensen die dat het hardst nodig hebben”, stelde hij.

Misiekaba sprak zijn steun uit voor een nieuw beleid van PAHO dat gericht is op het verbeteren van collectieve onderhandelingsmechanismen en regionale solidariteit. Dit beleid moet het voor lidstaten mogelijk maken om betere prijsafspraken te maken, regulatieve samenwerking te versterken en de toegankelijkheid van levensreddende technologieën te verbeteren. “Wij zien dit als een weg om niet alleen de toegang tot essentiële technologieën te vergroten, maar ook om de kwaliteit en duurzaamheid van ons gezondheidssysteem te versterken”, aldus de minister.

De symbolische erkenning van Suriname als malariavrij werd ingeleid door Sylvain Aldighieri, directeur van het afdelingsprogramma voor noodhulp en ziektebestrijding bij PAHO. Hij prees Suriname als pionier: “Het land is het eerste in de Amazone dat malaria heeft uitgebannen, een enorme mijlpaal in een regio waar de omstandigheden bijzonder complex zijn.”

De grootste risicogroepen bevonden zich decennialang in afgelegen gemeenschappen, zoals de inheemse en marrongemeenschappen, en in gebieden waar goudwinning de belangrijkste drijfveer van malaria was. Volgens Aldighieri koos Suriname in de afgelopen twintig jaar voor een pragmatische en innovatieve aanpak: diagnostiek en behandelingen werden dichter bij de gemeenschappen gebracht via medische missies, vrijwilligersnetwerken en gezondheidswerkers in het binnenland.

Het succes is volgens PAHO het resultaat van volharding, technische expertise en beleidscontinuïteit. De inspanningen van eerdere ministers, zoals Celsius Waterberg, en experts als Stéphane Vreden en Marthelise Eersel, werden expliciet genoemd. Deze deskundigen maakten jarenlang deel uit van een speciale taskforce die zich volledig richtte op de eliminatie van malaria. Ook de inzet van de Medische Zending, het Bureau voor Openbare Gezondheidszorg en honderden gezondheidswerkers in de verre districten en het binnenland waren doorslaggevend. “Hun werk, vaak onder zware omstandigheden, heeft de weg vrijgemaakt naar deze historische prestatie”, aldus Aldighieri.

Met de officiële uitroeiing van malaria heeft Suriname de zogeheten last mile bereikt en fungeert het als gidsland voor andere staten in de Guyana Shield-regio, waaronder Frans-Guyana, Guyana en delen van Brazilië en Venezuela. Het succes bewijst volgens PAHO dat eliminatie van malaria ook in moeilijke ecosystemen mogelijk is. Het land laat zien dat technische kennis, innovatie en een lange adem tot tastbare gezondheidswinst leiden.

De bijeenkomst markeerde daarmee niet alleen de viering van een overwinning op malaria, maar ook een bredere oproep tot regionale samenwerking in de gezondheidszorg. Suriname wil samen met PAHO en andere lidstaten bouwen aan een toekomst waarin essentiële geneesmiddelen en technologieën betaalbaar en toegankelijk zijn voor iedereen.

“Onze prestatie in de strijd tegen malaria toont aan wat mogelijk is met solidariteit en volharding”, sloot minister Misiekaba af. “Maar tegelijkertijd herinnert het ons eraan dat we de strijd tegen hoge zorgkosten en ongelijkheid samen moeten voeren. Alleen dan kunnen we de belofte van universele gezondheidszorg in de Amerika’s waarmaken.”