In de nasleep van de regeringswisseling in juli 2020, maar ook voor de verkiezingen van mei, werden de Su-rinaamse bevolking en internationale partners over-spoeld met één...
centrale boodschap: “De Nationale Democratische Partij (NDP) heeft Suriname financieel geruïneerd.” De NDP zegt dat deze beschuldiging, gepresenteerd door de toenmalige oppositie en versterkt door enkele politiek gelieerde economen, werd het fundament van een politieke campagne die de huidige regering aan de macht hielp. Maar vijf jaar later, nu feiten en documenten eindelijk naar boven komen, is het tijd voor de waarheid: deze bewering was niet alleen misleidend, maar een weloverwogen politieke leugen:
1. De macro-economische realiteit vóór juli 2020
De periode 2016–2019 stond in het teken van economisch herstel na de grondstoffencrisis van 2015. Onder leiding van de NDP regering:
Het bruto binnenlands product (bbp) groeide opnieuw in 2018 (+2,6%) en 2019 (+2,3%) volgens het Algemeen Bureau voor de Statistiek (ABS).
De inflatie daalde van een piek van 52,4% in 2016 naar minder dan 5% in 2018 en 2019 (Centrale Bank van Suriname, Jaarverslag 2019).
De wisselkoers werd relatief stabiel gehouden door gecontroleerd monetair beleid.
De staatsschuldquote, uitgedrukt in procenten van het bbp, bleef tot begin 2020 beheersbaar en onder controle, mede dankzij een schuldconsolidatiebeleid.
2. Strategische overheidsinvesteringen, geen destructieve uitgaven
De NDP-regering maakte bewuste keuzes in overheidsbestedingen die gericht waren op groei, waaronder:
• Meer dan SRD 5 miljard aan infrastructuurinvesteringen in de periode 2015–2020 (wegennet, bruggen, sociale woningbouw).
• Grote sociale programma’s gericht op onderwijs, gezondheidszorg en ontwikkeling in het binnenland.
• Modernisering van energie, telecom en watervoorziening via financiering bij internationale instellingen, met duidelijke tegenprestatieverplichtingen.
In tegenstelling tot wat beweerd werd, ging het dus niet om zinloze bestedingen of leegroof, maar om structurele investeringen met multiplier-effecten op de lange termijn.
3. Geen ‘lege kas’, maar misleidende framing
De bewering dat de “kas leeg was” in juli 2020 is feitelijk onjuist:
• De kasreserve bij de Centrale Bank werd in de eerste helft van 2020 bewust geherstructureerd om de effecten van COVID-19 op te vangen.
• De staatskas kende op 30 juni 2020 nog SRD 716 miljoen aan beschikbare middelen, waarvan een deel geoormerkt was voor lopende verplichtingen (Ministerie van Financiën, Overdrachtsdossier 2020).
• Internationale reserves bedroegen op het moment van overdracht circa USD 520 miljoen en herstelde zich begin september tot USD 551 miljoen, ondanks druk op de deviezenmarkt door de pandemie ( CBvS/ ECLAC ). Dus zeker geen “nulstand” zoals hardnekkig werd beweerd. De suggestie dat Suriname financieel “comateus” was, wordt hiermee feitelijk ontkracht!
Deze cijfers zijn opgenomen in het officiële overdrachtsdocument van het Ministerie van Financiën aan de nieuwe regering. Toch werd dit door de nieuwe machthebbers stilgehouden.
4. Schuld: niet ongezond! De schulden waren met een doel en onder controle.
De staatsschuld nam toe, maar deze was grotendeels gekoppeld aan lange termijnprojecten. Publieke investeringen, niet aan overmatige consumptieve besteding.
Belangrijker:
• De herstructurering van binnenlandse leningen werd reeds opgestart in april 2020, inclusief onderhandelingen met obligatiehouders.
• Suriname stond in juni 2020 niet op default lijsten van kredietbeoordelaars en behield zelfs een werkbare rating bij Fitch en Moody’s, iets wat pas verslechterde (downgrade naar “ selective default “ )nadat de nieuwe regering weigerde haar betalingsverplichtingen na te komen in september 2020. Ook werd een geplande obligatielening geannuleerd, een politieke keuze, geen nalatenschap!
5. Technische hervormingen en transparantie wél onder NDP
Vergeten wordt dat onder NDP:
• Het IFMIS-systeem (Integrated Financial Management Information System) werd geïmplementeerd om uitgaven realtime te volgen.
• Jaarrekeningen tot en met 2018 werden tijdig ingediend bij de Rekenkamer. De achterstanden die volgden, ontstonden onder het huidige bewind.
• De Wet op Staatsfinanciën werd herzien met betere begrotingsdiscipline als doel.
Geen sprake dus van chaos of wanbeleid, maar van institutionele versterking, transparantie en digitalisering.
Dramatische conclusie: Een volk werd voorgelogen en straal voor de gek gehouden om macht te verkrijgen! De bewering dat Suriname in juli 2020 “op de rand van de afgrond stond” door NDP-beleid is niets minder dan een politiek gestructureerde leugen. De toenmalige oppositie creëerde een vals beeld, ondersteund door media en figuren met politieke belangen.
Niet omdat het waar was, maar omdat het strategisch nuttig was om macht te grijpen. Het was geen gewone politieke retoriek, maar een vooropgezet en een nauwkeurig engineerd plan, vooropgezet om de waarheid te vervalsen, het vertrouwen van het volk te ondermijnen en uiteindelijk verkiezingsmacht te grijpen met ordinaire leugens als fundament! De bewijzen zijn overweldigend, jaarverslagen, IMF-rapporten, overdrachtsdocumenten. Allemaal spreken ze een andere waarheid dan de publieke narratief die Suriname werd opgedrongen.
De waarheid is keihard en eenvoudig: de NDP heeft geen ravage achtergelaten, ze heeft gebouwd aan herstel, hervorming en groei, ondanks een internationale crisis. De NDP heeft Suriname niet geplunderd. De schade kwam pas nadat die waarheid doelbewust werd vervormd en de nieuwe regering Suriname werkelijk in wanbetaling bracht. Laat u niet opnieuw misleiden. Stem op basis van feiten, niet op basis van framing. Herstel begint met waarheid, vertrouwen en waardigheid. De leugen regeerde 5 jaar. (Nationale Democratische Partij )