De voorbije twintig jaar stierven miljarden zeesterren aan de ziekte. De afgelopen jaren spoelden vaak grote aantallen dode zeesterren aan langs de westkust van Mexico tot Alaska. De dieren waren ernstig toegetakeld, met ontbrekende of verdraaide ledematen, weggesmolten lichaamsdelen en uitpuilende organen. Onderzoekers noemden de aandoening 'zeesterrenziekte', maar de oorzaak was lange tijd onbekend.

Eén van de soorten, die het zwaarst werd getroffen, is de zonnebloemster. Deze zeester kan tot een meter groot worden en is daarmee de grootste ter wereld. Het afgelopen decennium stierf naar schatting 90 procent van alle zonnebloemsterren. Amerikaanse en Canadese wetenschappers hebben nu voor het eerst vastgesteld waardoor de ziekte wordt veroorzaakt. Uit laboratoriumonderzoek bleek de bacterie Vibrio pectenicida alle symptomen van de zeesterrenziekte te veroorzaken. Hun bevindingen zijn gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature Ecology & Evolution. Eerder gingen wetenschappers uit van een virus.

Nu de oorzaak bekend is, werken de wetenschappers aan mogelijke oplossingen om de zeesterren te redden. Ze denken bijvoorbeeld aan het identificeren van populaties die immuun zijn voor de ziekte en het ontwikkelen van probiotica om andere zeesterren te beschermen.

Het gaat niet alleen om het overleven van de zeesterren zelf, maar ook om de gezondheid van de oceaan. Zeesterren fungeren als stofzuigers op de bodem van de zee. Daarbij eten ze overtollige dieren zoals zee-egels op. Nu er veel minder zeesterren zijn, groeit het aantal zee-egels in snel tempo. Die eten dan weer massaal de kelpbossen op, zoals die in het noorden van Californië. Kelpbossen zijn onderzeese ecosystemen die uit wieren bestaan. (NU)