Dit is een van de meest bijzondere activiteiten waarmee het staatsbezoek van koning Willem-Alexander en koningin Máxima aan Suriname verrijkt is. Het koninklijk echtpaar werd op woensdag 3 december 2025 op de klassieke salonboot 'Mi Gudu' ontvangen door president Jennifer Simons en haar echtgenoot Glenn Geerlings voor een informatieve en historische vaartour, waarbij het thema natuurbehoud centraal stond.

Aan boord van de 'Mi Gudu' gaf schrijfster en documentairemaakster Tessa Leuwsha een rondleiding en informatie over de rivierboot alsook uitleg over het gebruik van het rivierwater door de verschillende bevolkingsgroepen. Diverse milieukenners wijdden uit over de natuur, de rivier en het waterleven, terwijl zij ook antwoord gaven op vragen van de gasten aan boord.

Naast het koninklijk en het presidentieel paar waren ook de ministers Dirk Currie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (OWC), Melvin Bouva van Buitenlandse Zaken, Internationale Handel en Samenwerking (BIS), Harish Monorath van Justitie en Politie, Patrick Brunings van Olie, Gas & Milieu (OGM) en Stephen Tsang van Openbare Werken en Ruimtelijke Ordening (OWRO) aanwezig op de 'Mi Gudu'.

Usha Satnarain van de Anton de Kom Universiteit van Suriname (AdeKUS) onderstreepte tijdens het geheel het cruciale belang van mangrovebossen voor Suriname. Volgens haar vervullen mangroven onmisbare functies als natuurlijke kustbeschermers door de zware golven op te vangen, kusterosie tegen te gaan en een buffer te vormen tegen stormen. Daarnaast zijn mangrovebossen de kraamkamers van talloze vissoorten, vogels en schaaldieren, wat direct bijdraagt aan voedselzekerheid en inkomensmogelijkheden voor de omliggende gemeenschappen.

Het verdwijnen of verzwakken van deze bossen zou daardoor ernstige gevolgen hebben voor zowel de natuur als de samenleving. Om mangrovebossen effectief te beschermen, benadrukte Satnarain dat actuele wet- en regelgeving noodzakelijk is, maar niet voldoende. Handhaving is de grootste uitdaging en moet aanzienlijk worden versterkt om de waardevolle ecosystemen daadwerkelijk te behouden.

Monique Pool van het Green Heritage Fund, schetste voor de delegatie de bijzondere dierenrijkdom in de monding van de Surinamerivier. Zij vertelde tevens uitgebreid over de Guyana dolfijn, waarvan de gasten ook een glimp mochten opvangen. Dit is een unieke Zuid-Amerikaanse soort en een kleine brakwaterdolfijn die alleen verschijnt wanneer het zoutgehalte in de rivier hoog genoeg is. Naast dolfijnen herbergt de rivier ook lamantijnen (zeekoeien), die in redelijke aantallen aanwezig zijn, maar wel lastig te spotten.

Volgens Pool maakt de beschermde, relatief rustige riviermonding deze biodiversiteit mogelijk. Ze wees erop dat toenemende industrialisatie een bedreiging zal vormen. De dolfijnen fungeren bovendien als bio-indicatoren: wanneer het water vervuild raakt, behoren zij tot de eerste soorten die dat laten zien.

Presidentieel natuuradviseur John Goedschalk benadrukte tegenover de delegatie dat Surinames grootste rijkdom, het bos, weliswaar ecologisch van enorme waarde is, maar economisch nog onvoldoende wordt verzilverd. Hoewel staande bomen intrinsiek meer waard zijn, verliezen deze in puur economische termen van goud, hout en andere grondstoffen. Voor een samenleving waarvan veel mensen nog in de basisbehoeftenfase leven, is het volgens hem noodzakelijk om duurzame economische modellen te ontwikkelen die zowel inkomsten als natuurbehoud garanderen.

Goedschalk wees op mogelijkheden zoals bosbijproducten voor de cosmetica-industrie en ecosysteemdiensten, waaronder klimaatfinanciering. Toch blijft het een belangrijk obstakel dat de internationale gemeenschap, met name de VN, de klimaatdienst van koolstofopname door Surinames bos nog altijd niet erkent. Goedschalk stelt dat de Surinaamse bossen jaarlijks 12 miljoen ton koolstof meer opnemen dan ze uitstoten, maar dat de internationale erkenning daarvoor uitblijft. Tegelijkertijd stijgt de ontbossing — de afgelopen twee jaar zelfs verdubbeld — waardoor de carbon-negatieve status onder druk staat.

Volgens Goedschalk is sterke wetgeving daarom essentieel. Hij prees president Simons voor haar inzet om de Wet Duurzaam Natuurbeheer aan te nemen, waarmee Suriname voor het eerst economische waarde kan ontsluiten zonder het bos te vernietigen. Het staatshoofd zei dat de regering bijna zover is met de wet. “Komende week wordt het ingediend en ik heb het verzoek al bij de voorzitter van DNA gedeponeerd om het deze maand nog af te ronden.”