De Stichting 8 december staat welwillend ten opzichte van de oproep van de president de blik op de toekomst van Suriname te richten.  Gezien de onlangs ingenomen stellingname door de president ten gunste van 'mensenrechten voor iedereen' en 'tegen standrechtelijke executies', gaat de stichting ervan uit dat de president doelt op een toekomst als democratische rechtsstaat.

Straffeloosheid versus rechtsstaat

Het 8 decembervonnis is daarbij van cruciale betekenis. Het markeerde het einde van een lange periode van straffeloosheid voor ernstige staatsmisdrijven, waaronder de wrede foltering en standrechtelijke executie van onschuldige burgers.

 De officiële leugens (' op de vlucht neergeschoten') en laster (‘couppoging' ) werden geloochenstraft.  De rol van de vijftien slachtoffers, advocaten, journalisten, wetenschappers, militairen en ondernemers, als voorvechters van vrijheid en democratie in Suriname, werd door de feiten gestaafd. Straffeloosheid voor deze misdrijven tegen de menselijkheid, in welke vorm en onder welk voorwendsel dan ook, staat haaks op de beginselen van de Grondwet en internationale mensenrechtenverdragen.

Rechtsstatelijke toekomst

 Wie het 8 decembervonnis daadwerkelijk respecteert zal niet de daders, maar hun slachtoffers, hun strijd voor recht en democratie, tot voorbeeld stellen. Partijpolitieke overwegingen zijn geen valide reden voor een president van de republiek om folteraars en moordenaars van deze vijftien voormannen van de democratie publiek te eren. Dat onethische gedrag markeert disrespect voor de slachtoffers. Het voegt toe aan het morele leed van de nabestaanden.

Het eerbiedigen van de mensenrechten van iedereen, zoals recent door de president aangekondigd, vereist op zijn minst: eerherstel voor de slachtoffers, erkenning van het aangedane onrecht en leed aan hen en hun nabestaanden, en de oprechte bereidheid dit onrecht daadwerkelijk te herstellen.

 Gerechtigheid blijft de enige weg naar berusting. 

Stichting 8 december 1982